Ο Ολυμπιακός ξεκίνα απόψε τις μάχες του με την Φενέρ με σκοπό να πάρει το εισιτήριο για το Final 4 του Kάουνας. Η ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου στην Ευρωλίγκα τον βρήκε στην πρώτη θέση. Αν έλεγες πριν ένα μήνα ότι αν τερματίσει πρώτος, θα βρει στα play off την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη θα σε λέγανε τρελό. Αλλά έτσι συνέβη. Οι συγκυρίες θέλησαν ο δρόμος προς το Κάουνας να είναι δυσκολότερος. Δεν τρέχει και τίποτα: ο Ολυμπιακός πρέπει απλά να παίξει το μπάσκετ που ξέρει. Και ό,τι βγει.
Ελπίδα του το παιγνίδι του
Η Φενέρμπαχτσε έκανε μια θεότρελη πορεία στην Ευρωλίγκα. Ξεκίνησε καταπληκτικά και τουλάχιστον για τέσσερις μήνες έμοιαζε βέβαιο ότι θα βρίσκεται στο τέλος στην πρώτη τετράδα. Οι γνωστές της διοργάνωσης έλεγαν τότε ότι το καλό της ξεκίνημα είχε να κάνει πάρα πολύ με το πρόγραμμα : η Φενέρ είχε κάνει μια σειρά από νίκες απέναντι σε ομάδες που τελικά κατέληξαν από την όγδοη θέση και κάτω. Όταν το πρόγραμμα δυσκόλεψε ακολούθησαν μια σειρά από ήττες και μάλιστα βαριές. Στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η Φενέρ άρχισε να έχει και απουσίες από τραυματισμούς. Όχι τυχαία. Είναι μια ομάδα με πολύ μεγάλο ρόστερ αλλά και πολλούς παίκτες που έχουν γράψει χιλιόμετρα: οι αντοχές στην πίεση δεν είναι δεδομένες.
Συντριβές κομμάτι παγίδες
Στο διάστημα που η Φενέρ ταλαιπωρήθηκε από απουσίες αγωνίστηκε με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Ήρθε στην Αθήνα χωρίς τον Μότλεϊ, τον Γουιλμπέκιν και τον Πιέρ και ο Ολυμπιακός την συνέτριψε στο ΣΕΦ με συνοπτικές διαδικασίες κάνοντας ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του: η διαφορά των 30 πόντων φαινόταν ότι θα προκύψει από το πρώτο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός την κέρδισε εύκολα και στην Κωσταντινούπολη. Και αυτή όμως η νίκη του είχε κάτι που δύσκολα μπορεί να επαναληφθεί. Σε εκείνο το ματς είχαν γίνει πράγματα μαγικά. Ο Ολυμπιακός και πέτυχε 17 τρίποντα σουτάροντας με 60%. Είχε πάρει 20 πόντους από το Κάναν και 22 από τον Παπανικολάου και έχει κερδίσει μολονότι οι τρεις ψιλοί του (ο Φαλ, ο Μπλάκ και ο Μπολομπόι) είχαν πετύχει τέσσερις πόντους όλοι μαζί. Θέλω να πω πως αυτά που είχαν γίνει τα παιχνίδια με την Φενέρ στην κανονική περίοδο μου φαίνεται πολύ δύσκολο να επαναληφθούν. Και για αυτό καλό θα ήταν εκείνες τις νίκες στον Ολυμπιακό να τις έχουν διαγράψει.
Σχήματα και Ντόρσεϊ
Η μεγαλύτερη δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός απέναντι στην ομάδα του Ιτούδη είναι ότι αυτή έχει τόσους πολλούς και τόσους καλούς παίκτες ώστε μπορεί να αγωνιστεί με οποιοδήποτε σχήμα θέλει. Μπορεί να εμφανιστεί με μια πεντάδα πανύψηλη στην οποία ο Γκούντουριτς να παίζει «δυάρι» αλλά μπορεί άνετα να παίξει και με τρεις περιφερειακός (τον Καλάθη τον Γουιλμπεκιν και τον Ντόρσεϊ), τεσσάρι τον Χάις Ντέιβις και σέντερ τον Μότλεϊ για να τρέξει τους ερυθρόλευκους. Οι μεταμορφώσεις της Φενέρ είναι εξίσου εντυπωσιακές με την αστάθεια που έδειξε μέσα στη σεζόν.
Οι Τούρκοι λένε ότι πλήρωσε πολύ ακριβά την έλλειψη ενός καθαρόαιμου σούτινγκ γκαρντ που θα μπορούσε να μοιραστεί την επιθετική δουλειά με τον ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς φέτος Γουλμπέκιν. Ισχυρίζονται επίσης ότι ο Ντόρσεϊ που μπορεί αυτό να το κάνει, αποκτήθηκε κάπως αργά και όλοι συμφωνούν ότι ο Ιτούδης έχει δουλέψει φέτος έχοντας στο μυαλό του την επόμενη χρονιά, όταν η ομάδα του θα είναι πιο ομοιογενής και πιο πλήρης. Αλλά όλα αυτά δεν σημαίνουν πως αν οι Τούρκοι βρουν την ευκαιρία να αποκλείσουν τον Ολυμπιακό δεν θα το κάνουν.
Προβλήματα και λύσεις
Ο Ολυμπιακός τον τελευταίο καιρό κουβαλάει τρία θεματάκια που δημιουργούν κάποιο προβληματισμό. Το πρώτο ότι έχει πέσει το ποσοστό του στο τρίποντο: το είδαμε ακόμα και στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος. Σε όλη τη σειρά πολλά θα κριθούν απο την ευστοχία του Παπανικολάου, του Λαρεντζάκη, του Πίτερς αλλά και του ΜακΚισικ – μακάρι να αφηνιάσει πάλι κι ο Κάναν. Το δεύτερο ερωτηματικό ήταν ο Σλούκας που έχει φέτος τραυματισμούς που τον κράτησαν για καιρό εκτός προπονήσεων. Ο Σλουκάς είναι ο κατ’ εξοχήν παίκτης ρυθμού - για να είναι χρήσιμος πρέπει να παίζει πολύ κι ευτυχώς που μοιάζει έστω και στο παραπέντε να βρίσκει τα πατήματα του. Το τρίτο πρόβλημα είναι ο Φαλ. Τα ποσοστά του έπεσαν, οι προσπάθειες του μειώθηκαν, η αστοχία του στις βολές είναι πληγή και ο Μπαρτζώκας συνηθίζει να τελειώνει πλέον τα παιχνίδια με τον Μπλάκ στην πεντάδα. Ο Φαλ μπορεί να τρομάξει στην επίθεση τον Μότλεϊ κι αν ο Μότλεϊ δεν είναι ο καλύτερος της Φενέρ η Φενέρ έχει πάντα πρόβλημα.
Αυτά τα ζητήματα δεν είναι απλά, αλλά είναι στο χέρι του Μπαρτζώκα να τα καταφέρει να τα λύσει πριν γίνουν προβλήματα. Κατά τα άλλα δεν πιστεύω ότι χρειάζεται καμιά τακτική προσαρμογή στην όποια διαβολιά επιχειρήσει ο Ιτούδης. Χρειάζεται απλά ο Ολυμπιακός να κάνει αυτό που κάνει από τον Οκτώβριο που ξεκίνησε σεζόν. Δηλαδή να παίξει το σπουδαίο και καλοδουλεμένο παιχνίδι του. Αν απόψε λείψουν εκτός από το Μπούκερ κι ο Γουιλμπέκιν και ο Γκούντουριτς πρέπει να φτάσει στη νίκη εύκολα. Γιατί στη συνέχεια αυτοί θα γυρίσουν και η Φενέρ θα γίνει πιο σκληρή και πιο επικίνδυνη. Λέω επίσης πριν αρχίσουν τα ματς ότι καλό θα είναι ο Ολυμπιακός να μην παίξει τη ρουλέτα της νίκης στις τελευταίες επιθέσεις, τουλάχιστον στο ΣΕΦ. Οι Τούρκοι έχουν για τα κλειστά ματς πιο πολλούς παίκτες ικανούς για ατομικές προσπάθειες. Ο Ολυμπιακός το «ψάχνω τον ήρωα της βραδιάς» δεν το χει ως λύση. Σπανίως άλλωστε του έχει χρειαστεί.
Οι έδρες σπάνε
Τα play off ξεκίνησαν με δυο εκτός έδρας νίκες. Η Παρτιζάν με ένα πραγματικά μεγάλο σουτ του απίθανου Κέβιν Πάντερ θύμισε στη Ρεάλ ότι η Ευρωλίγκα παραμένει διοργάνωση μεγάλων σουτέρ: ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κάνει ήδη σχέδια κατάκτησής της – εγώ λέω πως η Βασίλισσα θα έχει ευκαιρίες το break να το πάρει πίσω. Νίκη εκτός έδρας έκανε και η Μακάμπι στο Μονακό, όπου ο Μπράουν και κυρίως ο καταπληκτικός Μπόλντγουιν κλείδωσαν τον Τζέιμς, τον Οκόμπο και τον Λόιντ. Δεν παίζουν ρόλο πια οι έδρες; Δεν θα το λεγα. Απλά οι συγκεκριμένες έδρες δεν είναι καυτές. Το κατάμεστο ΣΕΦ λογικά θα επιβάλει τους νόμους του. Χωρίς να ξεχνάμε πως ποτέ δεν φτάνει μόνο ο κόσμος.
